IJmond – Ook het nieuws houdt vakantie, we gaan de jaarlijkse komkommertijd weer in. Maar we blijven er bovenop zitten natuurlijk, en lichten vermeldenswaardige gebeurtenissen ook in de vakantie door in een soort lifeblog in juli en augustus.

Japan gaat beginnen met het lozen van radioactief afvalwater. Dat doen ze in zee, en daar is al heel wat ophef over geweest. Dat gaat heel traag, verdeeld over tientallen jaren. Daarbij wordt het afvalwater zo  ver verdund, dat de hoeveelheid straling nauwelijks nog meetbaar is, zeggen experts. Maar, zeggen anderen, dat radioactief tritium waar het om gaat, kan zich ophopen in de voedselketen. Bovenin die keten kunnen dieren zo een veel grotere hoeveelheid straling oplopen, en wij dus ook, als we die vissen eten. Dat argument heeft tot nu toe nog weinig indruk gemaakt, het plan gaat gewoon door. Want er is geen andere oplossing, zeggen ze in Japan.

Crises stapelen

Geen vrolijke vakantielectuur, maar wel een overzicht dat een goed inzicht geeft in wat er nu echt aan de hand is in de polycrisis. Richard Heinberg en Asher Miller van het Post Carbon Institute schreven er een uitvoering rapport over. Eigenlijk zou iedereen die op de een of andere manier betrokken is bij duurzaamheid en klimaatbescherming – en wie is dat niet – dat moeten lezen. Misschien dat je er nu de tijd voor hebt, of kan nemen.

Cursus geld begrijpen als kunstvorm

Wie nou eens precies wil weten wat er allemaal mis is met het geldsysteem, houdt van een mooi verteld verhaal en van nog mooiere grafische kunst moet zeker een bezoek brengen aan Waterworksofmoney. Carlijn Kingma, Thomas Bollen en Martijn Jeroen van der Linden produceerden een indrukwekkend mooi en goed te begrijpen inzicht in hoe de wereld van het grote geld werkt, met water als analogie.

Hoezo duurzaam? Het is toch vakantie?

600 bovengemiddeld rijke mensen op de wachtlijst voor een ruimtetrip van minstens een kwart miljoen, en weer een groter grootste cruiseschip in de vaart. Lange afstands toerisme is alweer 50% hoger dan voor corona. Het lijkt allemaal niet op te kunnen (hoewel…), maar de inwoners van veel toeristencentra bereiken het einde van hun zelfbeheersing. Steeds meer van die klimaat-ignorantijne rondtrekkers gaan zich te buiten aan het overschrijden van de toch al losse grenzen van vakantiegedrag.

Zonnestroom voor een schijntje

Zonnestroom is populair en dat is goed. Steeds meer mensen gaan zelf stroom opwekken en dat is nog beter. Tenminste, voor het klimaat en voor de energiebedrijven. Want die redeneren dat bij steeds meer aanbod de prijs daalt, en dus ook de terugleververgoeding. En dat is niet goed voor de eigenaren van zonnepanelen. Vattenfall halveerde maar even de prijs voor een geleverde kilowattuur stroom van 17 naar 8 cent. Het is steeds weer hetzelfde liedje: heeft iedereen zonnepanelen, gaat de prijs voor geleverde stroom omlaag. Heeft iedereen een elektrische auto, gaan de kosten omhoog. We weten het, en toch trappen we er steeds weer in. Een aflevering gemist? Hier vind je het overzicht.

Dit artikel is afkomstig van onze mediapartner Duurzaam Nieuws